The Rolling Stones

Brytyjski zespół rockowy, założony 12 lipca 1962 w Londynie. Są czwartym zespołem rockowym z największą liczbą sprzedanych wydawnictw muzycznych w historii. Łącznie sprzedali ok. 250 milionów egzemplarzy albumów na całym świecie.

O nas

W maju 1962 roku uznany w londyńskich kręgach bluesowych gitarzysta Brian Jones zamieścił ogłoszenie w czasopiśmie muzycznym Jazz News, że poszukuje muzyków do nowo powstającego zespołu. Pierwszym, który odpowiedział na anons, był pianista Ian Stewart, a wkrótce po nim gitarzysta Geoff Bradford. W czerwcu tego samego roku na jednej z prób pojawili się Mick Jagger, Keith Richards oraz Dick Taylor, koledzy z leżącego nieopodal Londynu Dartford, grający w zespole Little Boy Blue & The Blue Boys, których Jones poznał po którymś ze swoich występów w klubie Ealing. Zaakceptowany Jagger postawił jednak warunek, że razem z nim przyjęty musi zostać także Richards. Gitarzysta, zatwardziały rockandrollowiec i fan Chucka Berry’ego, szybko spowodował w grupie różnice artystyczne, w wyniku których odszedł z niej preferujący bluesa Bradford. Do czwórki ostatecznie dołączył też Taylor, oryginalnie grający na gitarze, który wkrótce zajął pozycję basisty. Podczas pierwszych bezimiennych występów w Ealing, w przerwach pomiędzy głównymi zespołami, na perkusji grywali różni muzycy związani z klubem.

Zespół w 1965, od lewej Brian Jones, Charlie Watts, Mick Jagger, Keith Richards i Bill Wyman
W lipcu nadarzyła się okazja zagrania koncertu w Marquee Club w zastępstwie za Blues Incorporated Charliego Wattsa, zaproszonego do występu w radiu BBC. W tym czasie zespół jeszcze nie miał nazwy, dlatego Jones specjalnie na tę okazję zdecydował, że wystąpią jako The Rollin’ Stones (inspirował się utworem Muddy’ego Watersa o podobnym tytule). Jaggera, Jonesa, używającego wówczas pseudonimu Elmo Lewis, Richardsa, Taylora i Stewarta wsparł na bębnach Mick Avory (później wieloletni członek The Kinks), a ich pierwszemu oficjalnemu występowi przyglądał się Watts, który zdążył już wrócić z nagrania w BBC.

Zespół grał w klubie Ealing w Londynie, gdzie został zauważony przez lokalną prasę i zdobył wąskie grono słuchaczy zaintrygowanych ekspresyjnym śpiewem. Przez krótki czas grał z nimi także późniejszy współzałożyciel zespołu Pretty Things Dick Taylor na gitarze basowej[3][4][5][6][7][8][9].

Najwcześniej zauważył ich Alexis Korner – „ojciec” brytyjskiego bluesa i kilkakrotnie zaprosił na występy do Crawdaddy Club, gdzie sam występował. Dość szybko zespół opuścił Dick Taylor i koledzy zostali bez basisty. Jednak Richards i Jones potrafili tak dalece zintegrować swoje gitary, że już wkrótce miało się to stać „znakiem firmowym” zespołu.

Na przełomie 1962/1963 roku skład zespołu został rozszerzony o Charliego Wattsa i Billa Wymana (właściwie William Perks)[10]. To oni właśnie zapewnili zespołowi stabilizację i stworzyli sekcję rytmiczną – basista Wyman grywał od kilku lat z różnymi grupami i posiadał już znaczne umiejętności, zaś Charlie Watts był przez pewien czas perkusistą u Alexisa Kornera; Ian Stewart, który jako pierwszy dołączył do zespołu Briana Jonesa (w maju 1962) wzbogacał koloryt grą na pianinie. W takim składzie grupa nazwana Rollin’ Stones (na razie z apostrofem) nagrała kilka singli. Nazwa została utworzona od bluesa Muddy’ego Watersa[1].

Sceniczny debiut tak nazwanego zespołu odbył się 12 lipca 1962 w klubie Marquee. Na pierwszym z singli wydanym 7 czerwca 1963 roku znalazł się cover utworu „Come On” Chucka Berry’ego, następny z utworem „I Wanna Be Your Man” (napisany przez Lennona i McCartneya)[10]. Umieszczony na jego stronie B utwór „Stoned” (niemal w pełni instrumentalny, z Jaggerem wtrącającym kilka pojedynczych słów), był pierwszą wydaną autorską kompozycją zespołu. Pierwszą „właściwą” piosenką, napisaną pod pseudonimem Nanker Phelge (używanego dla określenia wszystkich członków grupy), była „Little By Little”, która znalazła się na stronie B singla „Not Fade Away” (21 lutego 1964) oraz debiutanckim albumie „The Rolling Stones” (kwiecień 1964). Pierwszym singlem, który dotarł na pierwsze miejsce listy przebojów był „It’s All Over Now”[10].

Muzycy zadecydowali o dalszej karierze i wkrótce porzuceniu wykonywanych dotychczas przez członków zespołu zawodów lub studiów, na rzecz poświęcenia się w całości muzyce

Skład
Mick Jagger – śpiew, harmonijka ustna, instrumenty perkusyjne, instrumenty klawiszowe, gitara (od czerwca 1962)
Keith Richards – gitara, gitara basowa, instrumenty klawiszowe, wokal wspierający (od czerwca 1962)
Ron Wood – gitara, gitara basowa, perkusja, instrumenty perkusyjne, wokal wspierający (od marca 1975 udział w sesji „Black and Blue”, oficjalnie w zespole od lutego 1976)
Charlie Watts – perkusja (od stycznia 1963)

1 komentarz do “The Rolling Stones”

Dodaj komentarz